نقاش

هیچوقت نقاش خوبی نبودم...

دیشب قلبی کشیدم شبیه نیمه سیب

که به خاطر لرزش دستانم زیر انبوهی از رنگها

ویران شد..."

خالی

تو خشک شبیه نگاه در عمق غربتی

نا عادلانه تر از زندگی در برابر مرگ...

گمشده

من...
زیستنم قصه ی مردم شده است.
یک : تو
وسط زندگیم گم شده است...

فصل تنهایی

صدایی از درون بامن میگوید :

شروع فصل بی رحم تنهاییست..."

رفتن

من...

امده بودم بمانم...

کسی مرا نخواست...

بی صدا

در تاریکی مطلق

رفتم...

بعد رفتنم

دنبالم دویدند...

اما...

نبودم

نبودم

نبودم...

دیر بود

دیر بود...